svabo
U nedjelju u 2.00 sati ujutru počinje ljetnje računanje vremena kada će kazaljke na satovima biti pomjerene za jedan sat unaprijed, odnosno sa 2.00 na 3.00 časa, tako da će noć između subote i nedjelje biti za jedan sat kraća.
Ljetnje računanje vremena počinje posljednje nedjelje u martu, a završava se posljednje nedjelje u oktobru kada počinje zimsko računanje vremena.
Ovakav način računanja vremena kod nas je prvi put uveden 27. marta 1983. godine.
"Službeno vrijeme" u svijetu pomjera se unaprijed u poznu zimu ili rano proljeće, a vraća unazad u jesen, najčešće za jedan sat, ali tačan broj sati i datumi izmijena određuju se na lokalnom nivou i podložni su promjenama.
Pomjeranje kazaljki u zapadnoj Evropi uvedeno je početkom 70-ih godina, čime se "produžava" dan i omogućuje ušteda u potrošnji električne energije, povećava produktivnost, poboljšava prilagođavanje ljudi i radni dan čini efikasnijim.
Sve evropske zemlje koriste ljetno vrijeme, a datum pomjeranja kazaljki različit je od države do države.
Na sjevernoj hemisferi ljetno vrijeme počinje posljednje nedjelje u martu ili prve nedjelje u aprilu.
Pomijeranje vremena se u većini slučajeva vrši u noći između subote i nedjelje da ne bi uzrokovalo veće probleme za radno stanovništvo.
Prelazak na ljetno i zimsko vrijeme prvi put je zabilježeno 1916. godine u zemljama na sjeveru Evrope, a do sada je uvedeno u oko 70 zemalja, uglavnom na severnoj hemisferi.
Od 2002. godine zemlje članice EU, kao i ostale zemlje u Evropi odredile su da početak ljetnog vremena počinje posljednje nedjelje u martu i završava posljednje sedmice u oktobru.
Island je jedina evropska zemlja koja ne pomijera satove.
Na južnoj hemisferi početak i kraj ljetnog vremena je obrnut u odnosu na sjevernu.
Pojedini astronomi su, međutim, protiv pomijeranja kazaljki i vještačkog "produženja" dana, jer smatraju da prirodu ne treba "mučiti", makar se to pravdalo i ekonomskom računicom.
Add comment