.jpg)
svabo
Institut za istraživanje zločina protiv čovječnosti i međunarodnog prava Univerziteta u Sarajevu oglasio je danas saopćenjem za javnost, a povodom usvajanja "Deklaracije o uzrocima, karakteru i posljedicama tragičnog oružanog sukoba u BiH od 1992. do 1995. godine".
Saopćenje prenosimo u cjelosti:
– Narodna skupština Republike Srpske je usvojila politički dokument – Deklaraciju “o uzrocima, karakteru i posljedicama tragičnog oružanog sukoba u Bosni i Hercegovini od 1992. do 1995”. U sadržaju Deklaracije, koja se sastoji od 13 tačaka, ne razmatraju se pitanja uzroka i posljedica “tragičnog oružanog sukoba”, kako je to navedeno u nazivu dokumenta, već se, smišljeno, ciljano i tendenciozno, na osnovu njenih (Narodne skupštine) i njoj poznatih “naučnih, stručnih i istorijskih kriterijuma i standarda”, daje ocjena karaktera rata, koji je, po njoj, “građanski rat”, “sa visokim stepenom uključenosti međunarodnog faktora”.
U nastojanju da se po svaku cijenu i moguće načine riješi veoma teškog tereta – ljudskog, društvenog i historijskog – “brojnih oblika satanizacije srpskog naroda”, kojima je, po Narodnoj skupštini, osnova “negativna kvalifikacija pojedinih događaja”, “a posebno kada je u pitanju kršenje međunarodnog ratnog i humanitarnog prava i odnos prema uzrocima, karakteru i posljedicama ratnog sukoba”, Narodna skupština je međunarodni oružani sukob, agresiju Savezne republike Jugoslavije (Srbije i Crne Gore) i Republike Hrvatske na i protiv Republike Bosne i Hercegovine kvalifikovala građanskim ratom, za čije interese i ciljeve su i u njihovo ime (u ime država agresora, okupacionih sila), formirane i djelovale (njihove) paradržavne tvorevine i kolaboracionistički organi (Republika Srpska Bosna i Hercegovina/Republika Srpska, Hrvatska zajednica/Republika Herceg-Bosna i Autonomna pokrajina/Republika zapadna Bosna), čime izrazito grubo i veoma drsko, pored ostalog, vrši najdublje skrivanje istine i falsifikovanje historijskih činjenica, obmanjujući, prije svega, srpski narod, kao i cjelokupnu domaću i međunarodnu javnost.
Ovom prilikom nećemo ulaziti u elaboraciju sadržine konstatacija, ocjena, zahtjeva i krupnih činjeničnih grešaka Narodne skupštine Republike Srpske, upućenih određenim subjektima u Bosni i Hercegovini i međunarodnoj zajednici, uključujući i Generalnoj skupštini Ujedinjenih nacija, već želimo skrenuti pažnju javnosti na svjesno i namjerno izostavljanje opservacija i razmatranja pitanja uzroka i posljedica “tragičnog oružanog sukoba” u Bosni i Hercegovini, na što obavezuje naziv ovog političkog dokumenta.
Da bi Narodna skupština Republike Srpske objasnila uzroke “tragičnog oružanog sukoba”, morala je, pored ostalog, dati odgovor na pitanja zašto i zbog čega je došlo do “tragičnog oružanog sukoba”, dok pitanje posljedica “tragičnog oružanog sukoba” zahtijeva objašnjenje genocidnih ciljeva “tragičnog oružanog sukoba” (“strateških ciljeva srpskog naroda u Bosni i Hercegovini” – formiranje “jedinstvene srpske države”), koji su rezultirali međunarodnim oružanim sukobom, agresijom na Republiku Bosnu i Hercegovinu, i genocidom nad Bošnjacima, na čijim osnovama je formirana Republika Srpska, kao entitet u Bosni i Hercegovini, što, pored ostalog, potvrđuju relevantni rezultati dosadašnjih naučnih istraživanja i presude međunarodnih i nacionalnih sudova, kao i istraživanja Vlade Republike Srpske (Komisija za istraživanje događaja u i oko Srebrenice od 10. do 19. jula 1995. godine i istoimena Radna grupa).
Rasprava o uzrocima i posljedicama “tragičnog oružanog sukoba” nužno vodi u pravcu ukazivanja na saznanja o načinu nastanka Republike Srpske, uključujući i dokaze o genocidnoj namjeri (mens rea), udruženom zločinačkom poduhvatu i djelima genocida (actus reus), a rasprave, konstatacije, tvrdnje i ocjene o građanskom ratu vode u pravcu opravdanja načina nastanka Republike Srpske i svrsishodnosti borbe njenog očuvanja, čime se negiraju i elementi genocida (mens rea i actus reus) u ambijentu međunarodnog oružanog sukoba.
Nažalost, ovom prilikom moramo – prinuđeni smo, zbog ljudske i naučne istine, podsjetiti javnost da entitet Republika Srpska, kao ni Bosna i Hercegovina definisana Aneksom 4 Dejtonskog mirovnog sporazuma, nije nastala kao izraz demokratske volje i političkih prava njenih građana i naroda, iskazanih na referendumu 1992, poštujući slobode i ljudska prava, kao trajne vrijednosti savremenog demokratskog svijeta. Dakle, Republika Srpska nije prirodna tvorevina, tvorevina nastala na postulatima demokratskih ideala, poštivanja ljudskih prava i uvažavanja sloboda građana i naroda, zbog čega Narodna skupština, potpuno i nedvosmisleno svjesna te činjenice i izvršenih zločina protiv čovječnosti i međunarodnog prava, posebno zločina genocida, upućuje poruku da se ona ne smije dovoditi u pitanje – njeno ime i postojanje, što je i osnovna svrha ove deklaracije kao političkog dokumenta, uključujući i izbjegavanje bilo čije i bilo kakve odgovornosti za osvajački rat i izvršeni genocid i druge zločine protiv čovječnosti i međunarodnog prava.
Očigledno su na djelu zločini kontinuiranog, sistematskog i dosljednog prikrivanja, minimiziranja, relativiziranja i negiranja osvajačkog rata i zločina genocida, izjednačavanja žrtava genocida i izvršilaca genocida, te reduciranja zločina protiv čovječnosti i međunarodnog prava samo na ratne zločine i zločine na svim “stranama”, što je u suprotnosti sa faktičkim činjeničnim stanjem i svim raspoloživim relevantnim i validnim dokumentima, naučnim činjenicama, empirijskim podacima, ljudskim i društvenim saznanjima, iskustvom i znanjem preživjelih žrtava genocida i naučnika – istraživača.
Add comment