svabo
Početak suđenja Radovanu Karadžiću, bivšem lideru bosanskih Srba, počinje danas u 9:00 sati u sudnici I Haaškog tribunala.
Karadžić, bivši predsjednik Republike Srpske, predsjednik Srpske demokratske stranke (SDS) i vrhovni komandant vojske bosanskih Srba (VRS), jedan je od najviših zvaničnika protiv kojeg je Međunarodni sud podigao optužnicu.
Karadžić je označen kao član udruženog zločinačkog poduhvata u kojem su i Momčilo Krajišnik, Ratko Mladić, Slobodan Milošević, Biljana Plavšić, Nikola Koljević, Mićo Stanišić, Momčilo Mandić, Jovica Stanišić, Franko Simatović, Željko Ražnatović zvani Arkan i Vojislav Šešelj.
Prvobitna optužnica protiv Karadžića potvrđena je 25. jula 1995. godine. Karadžić je 21. jula 2008. godine uhapšen u Srbiji i prebačen na Međunarodni sud, nakon više od 13 godina skrivanja.
Od svog osnivanja prije 16 godina, Međunarodni sud je podigao optužnice protiv 161 lica za ratne zločine počinjene na području bivše Jugoslavije. Postupci protiv 120 lica su okončani.
Trenutno su u toku postupci protiv 41 optuženog. Njih 24 su u pretresnoj fazi postupka, sedam čeka na izricanje prvostepene presude, a njih 14 je u žalbenom postupku. Zdravko Tolimir jedini je preostali optuženi u pritvoru koji čeka početak suđenja. Dvojica optuženih, Ratko Mladić i Goran Hadžić, i dalje su na slobodi i očekuje se njihovo hapšenje i prebacivanje u Haag kako bi im se sudilo.
Prema 11 tačaka optužnice, Radovana Karadžića se tereti za ratne zločine i zločine protiv čovječnosti počinjene na teritoriji 27 bh. općina, uključujući dvije tačke za genocid, počinjen tokom agresije na BiH od 1992. godine do 1995. godine.
U prvoj tački za genocid, Karadžića se tereti za genocid nad Bošnjacima i Hrvatima na području deset općina – Višegradu, Prijedoru, Bratuncu, Foči, Brčkom, Ključu, Kotor Varoši, Sanskom Mostu, Vlasenici i Zvorniku koji su počinjeni tokom 1992. godine, a u drugoj, za genocid u Srebrenici počinjen nad Bošnjacima u julu 1995. godine.
Karadžića optužnica, također, tereti da je odgovoran za dugotrajnu kampanju granatiranja i snajperskog djelovanja usmjerenu protiv civilnog stanovništva Sarajeva, u kojoj je, tokom 44 mjeseca opsade glavnog grada, ubijeno i ranjeno na hiljade civila, među kojima i djeca i starije osobe.
Karadžić je optužen i da je naređivao, podsticao, pomogao ili počinio progone, istrebljenje, ubistva, deportacije, prisilna preseljenja, silovanja, nezakonit napad na civile, mučenja i ubijanja logoraša nesrpske nacionalnosti. Na teret mu se stavlja i uzimanje oko 200 pripadnika UN-a, među kojima najviše Francuza, za taoce i živi štit protiv zračnih napada NATO-a.
U optužnici, se navodi se da je Karadžić zločine počinio u dogovoru s drugim učesnicima tog zločinačkog poduhvata Momčilom Krajišnikom, Ratkom Mladićem, Slobodanom Miloševićem, Biljanom Plavšić, Nikolom Koljevićem, Mićom i Jovicom Stanišić, Momčilom Mandićem, Frankom Simatovićem, te sa Željkom Ražnatovićem zvanim Arkan i Vojislavom Šešeljem.
Njihov cilj je bio trajno uklanjanje bosanskih Muslimana i bosanskih Hrvata sa područja BiH.
“Znajući da su progon, istrebljivanje i ubistva moguća posljedica realizacije cilja Karadžić je svjesno preuzeo taj rizik iako je bio obavezan na osnovu funkcija koje je obnašao u to vrijeme, da poduzme odgovarajuće korake da osigura da politički i državni organi bosanskih Srba i/ili snage bosanskih Srba djeluju da bi zaštitili bosanske Muslimane i bosanske Hrvate koji borave na područjima pod njihovom kontrolom. Također, bio je obavezan i da provede istragu o takvim zločinima i/ili uhapsi i/ili kazni počinioce takvih zločina”, navodi se u optužnici.
Naime, Karadžić je bio jedan od članova osnivača Srpske demokratske stranke Bosne i Hercegovine (SDS BiH), koja je osnovana 12. jula 1990. godine. Od njenog osnivanja pa do 19. jula 1996. godine, kada je dao ostavku, Karadžić je bio i predsjednik stranke. Osim toga obavljao je funkcije predsjedavajućeg Savjeta za nacionalnu bezbjednost takozvane Srpske Republike Bosne i Hercegovine, potom član tročlanog Predsjedništva RS-a, a onda i predsjednik Predsjedništva. Karadžić je bio i vrhovni komandant oružanih snaga RS-a do 17. decembra 1992., kada je postao jedini predsjednik RS-a.
S obzirom da je bio bio najviša civilna i vojna vlast u RS-u snosi i individualnu krivičnu odgovornost da je planirao, podsticao, naredio, počinio i/ili pomagao u zločinima koji mu se stavljaju na teret.
(Sarajevo-x)
Add comment