svabo
Obilježavanje “Dana Republike Srpske i krsne slave Svetog arhiđakona i prvomučenika Stefana “ u Banjoj Luci bilo je sasvim posebna politička predstava. Sama oznaka “krsna slava “ je monoreligiÂjske i teokratske naravi i suprotna Ustavu BiH.
Praznovala se 16. godišnica RS, što je antidejtonski čin. Naime, 9. januara 1992. godine je neustavno proglašena Srpska Republika Bosna i Hercegovina, da bi u Republiku Srpsku bila preimenovana 12. avgusta te godine. Između ta dva datuma, Bosna i Hercegovina je voljom dvije trećine glasajućih graÂđana referendumom postala držÂavom čija nezavisnost je ubrzo najšire međunarodno priznata, a nepriznata RS ustala je protiv te BiH. RS postaje Dejtonskim sporazumom ustavnim podatkom kao jedan od dva entiteta, dakle, administrativno-politička jedinica države BiH. Dejtonski sporazum ne priznaje nikakav šesnaestogodišnji kontinuitet RS, već, naprotiv, ukida njene neutemeljene državne pretenzije i potvrđuje neupitnosti kontinuiteta bh. države. Po Dejtonu, tako određena RS ima 13 godina. Predsjednik Srbije Boris Tadić i Predsjednik Narodne skupštine Srbije Oliver Dulić, prihvatanjem 9. januara 1992. kao trajućeg rođendana RS, iskazuju saglasnost sa motivima na kojima je nastala i kakva je bila do Dejtonskog sporazuma.
Time se iz samog vrha Srbije (i premijer Vojislav Koštunica je uputio čestitku) šalju poruke kontinuiranog osporavanja bh. države. To je potvrđeno i potpisivanjem protokola o saradnji parlamenata Srbije i RS u 13 područja i formiranjem 26 zajedničkih tijela, a sve kao s ciljem razmjene iskustava “pogotovo kada je riječ o evropskim integracijama “, mimo Parlamentarne skupštine BiH.
Taj protokol, što se poziva na nerazumno pravo entiteta da uspostavljaju specijalne paralelne veze sa susjednim državama, treba podvrći provjeri u bh. Parlamentu, pa i u Ustavnom sudu BiH. Uz to, visoki predstavnik je nadležan i obavezan da vrednuje sve što se tiče tumačenja civilnog dijela Dejtonskog sporazuma. Bh. državi i međunarodnoj mirovnoj misiji u BiH iz Banje Luke je poslana krajnje negativna poruka, falisificiranjem dejtonske dosljednosti i manipulacijom evropskom orijentacijom u kosovskom kontekstu.
Duhovita je formulacija iz vijesti da su parlamenti RS i Srbije potpisali međuentitetski sporazum. Možda je autora na tu netačnost potakla i činjenica da je istog dana konstituisana Skupština Kosova i formirana tamošnja privremena vlada u kojoj su i dva Srbina. Banja Luka je tog dana bila rame za plakanje i nadanje (samo)amputirajućeg velikosrpstva.
Banjalučko svetkovanje bilo je i u znaku podrške premijera RS Milorada Dodika predsjedniku Srbije Borisu Tadiću da dobije još jedan mandat šefa države.
Tadiću su nužni glasovi dvodržavljana iz RS. U posebnoj emisiji TVRS Tadić je ukazao da njegova evropska orijentacija znači i brigu za svakog Srbina (dakle, ne Srbijanca) ma gdje bio (ovo je preveć poznato i Srbima), pa i u njegovom rodnom Sarajevu koje je, eto, ovaj put zaobišao.
Politička je novina da Dodik sebe uspostavlja kao moderatora izbora u Srbiji. Na djelu je politička inverzija, sada bi vožd iz Banje Luke da uređuje vlast u Beogradu.
Dodikova je računica da podrškom Tadiću, kao evroatlantskom favoritu, učvÂrsti RS i sebe kod međunarodnih autoriteta. I da pri tom evropeizaciju Dejtonskog sporazuma, zamijeni dejtonizacijom EU. Pa, da snaga sprege, po specijalnim paralelnim vezama, Beograd-Banja Luka, ostavi bh. državu pod upitnikom, onako kako je to uradio i premijer Slovenije, predsjedavajuće EU u narednih šest mjeseci.
Zija Dizdarević
(Oslobodjenje)
Add comment