STRAHINJA BRACA ALAGIĆ

To da je prostor našeg “malog mista” izvor talentovanih i na raznim poljima utjecajnih ličnosti, pokazuje nam i biografija Strahinje Alagića-“Brace”, koji se rodio u Kozarcu 14. augusta 1924. godine.

Iako rođen u “prvoj Jugoslaviji”, odnosno Kraljevini Srba Hrvata i Slovenaca, Strahinja će ponajviše obilježiti sportsku historiju one “druge”, SFR Jugoslavije.

Nedugo po rođenju, Braca seli za Beograd, grad koji će obilježiti njegovu igračku i trenersku karijeru. Još u srednjoj školi primjetan je talent kod mladog Alagića, koji tad kao jedan od najtalentovanijih atletičara odlazi na ratište Sremskog fronta. Tamo biva ranjen, što je razlog da Alagić mora odustati od atletike, ali ne i od sporta.

Odmah po završetku rata započinje igrati košarku, što će ga, ispostaviti će se, vinuti u legende.

Braca prvo počinje sa košarkom u Crvenoj zvezdi, gdje će uz legendarnog Nebojšu Popovića biti jedan od pokretača novoosnovanog kluba.

Već naredne 1946. prelazi u Partizan odakle se već nakon jedne odigrane sezone vraća odakle je počeo-u Zvezdu. Narednih 5 sezona, od 1947. do 1951. Strahinja će biti aktivni igrač “crveno belih”, s kojima će osvojiti isto toliko titula šampiona.

Trenersku karijeru započinje već 1952. godine kada se pridružuje OKK Beogradu da bi 1953. godine samostalno vodio isti. 1954. godine preuzima reprezentaciju Jugoslavije koju vodi na Evropskom prvenstvu u Beogradu gdje Jugoslavija zauzima 5. mjesto.

Od 1957. godine preuzima košarkašice Crvene zvezde i sa njima osvaja 3 titule prvaka, 1958. 1959. i 1960. godine. Nakon nekoliko godina trenerske pauze, Braca se vraća kao trener košarkašica Zvezde 1977. godine i sa njima osvaja još 4 titule prvaka Jugoslavije, u sezonama naredne četiri godine.

Sa košarkašicama ispisao je sportsku historiju 1979. osvojivši Kup evropskih šampionki.

Bio je to nezaboravni 29. mart u španskoj La Korunji, kada je Crvena zvezda pokorila Evropu pobjedivši u finalu mađarski tim BSE. Bila je to prva ekipa iz SFRJ koja je postala šampion Evrope, nakon koje će mjesec dana kasnije to uraditi košarkaši Bosne, pa zatim Cibona, Jugoplastika i Partizan.

1985. godine Braca se prestaje baviti trenerskim poslom i odlazi u zasluženu penziju. Dobitnik je većeg broja priznanja od tadašnjeg državnog vrha.

Preminuo je 10.10.2002 godine u Beogradu.

Fotografije su preuzete sa oficijelne stranice OKK Beograd i Facebook stranice “Košarka Ex Yugoslavia”.

(Amel Bešlagić; VintageKozarac on Instagram)