Jucer, 22.maja 2012.godine, na šehidskom mezarju u Hambarinama proučeni su Jasin i dove svim prijedorskim šehidima. Sjećanju na nevine žrtve i prigodnom vjerskom obredu prisustvovalo je oko dvije stotine ljudi. Povorka je krećući se ka mezarju zastala i proučena je Fatiha pred spomen pločom za civile iz Hambarina ubijene 12.juna 1992.godine.
Tačno prije 20 godina na naselje Hambarine ispaljene su prve granate iz topova Vojske RS. Sutradan, 23.maja 1992.godine započet je sveopšti artiljerijski i pješadijski napad na civile Hambarina i susjednih naselja.
U analizi događaja na punktu u Hambarinama 22.maja 1992.godine Međunarodni krivični sud za bivšu Jugoslaviju u presudi Milomiru Stakiću utvrdio je sljedeće:
”Ovi incidenti, koji su poslužili kao osnova za “reakciju” srpskih političkih i vojnih vlasti, bili su samo izgovor za započinjanje etničkog čišćenja u područjima na kojima su se mahom nalazili bošnjački gradovi, sela i zaseoci, u kojima su kontrolni punktovi bili uspostavljeni iz straha da bi zbog sve intenzivnije propagande protiv nesrba moglo doći do takvih napada.
U slučaju Hambarina, jasno je da je to što su ljudi koji su bili angažovani na kontrolnom punktu zaustavili automobil sa nekoliko pripadnika srpskih oružanih snaga bio defenzivni čin, čiji je cilj bio da se spriječi opasnost koju bi oni mogli da predstavljaju po mještane. Na kraju krajeva, čak je nebitno ko je prvi pucao: navodna “reakcija” je već bila pripremljena, što se može zaključiti na osnovu položaja snaga koje su granatirale selo i broju angažovanih vojnika.”
Add comment